Człowiek jest istotą społeczną, a jednym z kluczowych aspektów naszego życia jest interakcja z innymi. Jednak często nadmierne przejmowanie się opinią innych ludzi może nas paraliżować i hamować rozwój osobisty.

Dlaczego przejmujemy się opinią innych?

Po pierwsze, od zarania dziejów ludzie żyli w grupach, co zapewniało im przetrwanie. Współpraca i akceptacja były kluczowe dla przetrwania w pierwotnych społecznościach, więc dla każdego ważne było życie w zgodzie, zgodnie z odgórnymi zasadami. Współczesne badania z zakresu psychologii ewolucyjnej wskazują, że ten społeczny instynkt przetrwał do dzisiaj. Przejmowanie się opinią innych wynika więc z głęboko zakorzenionych mechanizmów przetrwania oraz potrzebą przynależności.

Po drugie, poczucie własnej wartości budowane dzięki relacjom międzyludzkim i temu, jak  jesteśmy postrzegani przez innych. Kiedy inni nas chwalą, czujemy się lepiej, a kiedy nas krytykują, nasze poczucie własnej wartości spada. To naturalne, że chcemy być akceptowani i zadowalać innych ludzi, aby budować pozytywny obraz siebie.

Dlaczego przejmowanie się opinią innych nie ma sensu?

Opinia innych jest zazwyczaj subiektywna i oparta na ich własnych przekonaniach, doświadczeniach i wartościach. To, co dla jednej osoby jest pozytywne, dla innej może być negatywne. Przejmowanie się subiektywnymi ocenami może prowadzić do dezorientacji i utraty własnej tożsamości.
Jestem także przekonana, że dobrze wiesz że nie da się zadowolić wszystkich. Jest to po prostu niemożliwe, bo każdy z nas ma prawo do innych poglądów, doświadcza innych sytuacji życiowych i będzie mieć inne zdanie. Próba zadowolenia wszystkich jest skazana na sromotną porażkę, frustrację i ogólne niezadowolenie z życia.

Inna kwestia to nadmierne przejmowanie się opinią innych może ograniczać nasz rozwój osobisty. Zamiast realizować własne cele i marzenia, możemy skupić się na spełnianiu oczekiwań innych, co hamuje naszą kreatywność i innowacyjność.

Jak przestać przejmować się opinią innych?

Aby przestać przejmować się opinią innych, kluczowe jest zbudowanie silnego poczucia własnej wartości. Psychologowie zalecają regularne przypominanie sobie o swoich osiągnięciach i pozytywnych cechach. Warto również otaczać się ludźmi, którzy nas wspierają i akceptują takimi, jakimi jesteśmy. To ich zdanie powinno być dla nas ważne, bo wiemy że są nam życzliwi i chcą dla nas jak najlepiej. Nawet jeśli ostatecznie się z nimi nie zgodzimy, to wiemy, że ich intencja jest dobra.

Po drugie, zmień perspektywę. Co najgorszego się stanie jeśli ktoś się z Tobą nie zgodzi? Czy to naprawdę ma tak wielkie znaczenie z perspektywy życia? Na ile żyjesz swoim życiem, a na ile życiem innym?

I na koniec – pamiętaj, że krytyka nie zawsze jest zła. Może być konstruktywna i pomagać w rozwoju. Ważne jest, aby nauczyć się odróżniać krytykę konstruktywną (czyli motywującą do działania, nastawioną na rozwój i ulepszenia) od destruktywnej. Kilka przykładów poniżej.

Konstruktywna: “Twój raport jest bardzo szczegółowy i dobrze zorganizowany. Jednak zauważyłem, że niektóre dane w sekcji trzeciej są nieaktualne. Jeśli zaktualizujesz te informacje, raport będzie kompletny i bardziej wiarygodny.”

“Twoje argumenty są silne i dobrze poparte źródłami. Aby poprawić swoje wypracowanie, spróbuj bardziej szczegółowo omówić przeciwną stronę argumentu w trzeciej części. To doda głębi twojej analizy.”

“Naprawdę doceniam, że starasz się spędzać ze mną więcej czasu. Zauważyłem jednak, że często jesteśmy zajęci telefonami podczas naszych wieczorów. Może spróbujemy odkładać je na bok, aby naprawdę skupić się na sobie?”

I dekonstruktywna:
“Ten raport jest beznadziejny. Nic tu nie jest dobrze zrobione. Kompletnie nie nadajesz się do tej pracy.”

“To wypracowanie jest okropne. Jak mogłeś napisać coś tak słabego? Brakuje tu sensu i struktury.”
“Nigdy nie potrafisz spędzać czasu w sposób, który ma sens. Skupiasz się tylko na swoich potrzebach”