Od kilku miesięcy w swoim czasie wolnym korzystam z Tik Toka. Tak, dobrze czytacie – Tik Toka.Korzystam z niego aby się inspirować, zdobywać nową wiedzę w szybki sposób, sama edukować innych, a czasami aby poleżeć na kanapie i się tylko i aż zrelaksować.

Dlaczego o tym mówię? Otóż 2 tygodnie temu natrafiłam na film studentki, która idąc ulicą, nagrała osoby siedzące w knajpie. Podpisała to stwierdzeniem, że ona sama nie ma przyjaciół i najpiękniejszy czas w życiu marnuje na siedzenie w domu. Film zdobył setki tysięcy wyświetleń i mnóstwo komentarzy w których inne, młode osoby pisały, że mają to samo i  z tego powodu po prostu cierpią.

 

Życie bez znajomych, czyli kilka słów o byciu samą

Liceum w którym się uczyłam, było oddalone od mojego domu rodzinnego o 40km. Gdy wracałam do siebie, wracali także znajomi z klasy, którzy mieszkali daleko ode mnie.  Spotykanie się w wakacje nie wchodziło wtedy w grę, tym bardziej że nie była to Warszawa, tylko mała wioska bez komunikacji miejskiej. Jedynym rozwiązaniem były dwutygodniowe kolonie i to z nich zawsze starałam się korzystać. Cała reszta – wakacje w domu (bez Internetu, Internet tam nie docierał 🙂 )

Będąc na studiach, dosłownie łaknęłam kontaktu z drugim człowiekiem i swoją postawą dążyłam do kontaktu z innymi ludźmi. Wychodziłam z propozycją spotkań, zapraszałam do siebie, uczęszczałam do kół i stowarzyszeń. I chociaż z natury jestem introwertyczką, to wtedy nie miało to żadnego znaczenia. Ważne było dla mnie spędzanie czasu z ludźmi. Czy się udawało? Oczywiście, że tak. Nie byłam jedyną osobą, która potrzebowała tego kontaktu. Jak widać z filmu na Tik Toku, nadal jest to duży problem.

Dlatego dziś chciałabym powiedzieć kilka słów o byciu samą. Patrząc na ogródki przy knajpach i ludzi wspólnie tam siedzących, często popełniamy błąd poznawczy, którym jest efektem skupienia. Polega on na skupianiu się tylko na tym, co widzimy i wyciąganiu pochopnych wniosków – w tym przypadku może to być stwierdzenie, że wszyscy mają znajomych i mogą cudownie spędzać wspólny czas, tylko nie ja.

Tylko ja nIe mam z kim wyjść! Ale czy na pewno?

Czy kiedykolwiek brałaś pod uwagę, że większość ludzi nie chodzi po knajpach i innych miejscach dzień w dzień i nie spotyka się ciągle ze znajomymi? Osoby, które widzisz mogły być niewielkim procentem osób wychodzących na miasto lub robiły to pierwszy raz od dawna. Często z góry zakładamy, że tylko my ciągle siedzimy w domu, a reszta w tym czasie świetnie się bawi. Miej na uwadze, że jednak większość z nas ma swoje obowiązki, rodzinę, często wiele wyzwań w domu z powodu których wyjście na miasto jest przyjemnością, ale rzadką. Więc jeśli kolejny raz pomyślisz, że jako jedyna nie masz  z kim wychodzić, to uwierz mi – tak nie jest!

Po drugie, nie wszyscy wychodzący na miasto robią to z kimś 🙂 Ten punkt jest bardzo ważny z kilku powodów. Większość z nas zakłada, że jeśli ma wyjść na miasto i zrobić coś ciekawego, to tylko i wyłącznie z kimś. Jak tak wyjść i samemu usiąść w knajpie czy pójść do muzeum? Jak będą patrzeć na mnie inni ludzie? Domyślam się, że zadajesz sobie te pytania. Fakt jest taki, że w pewnym momencie każdy z nas dochodzi do wniosku, że nie chce tracić życia tylko siedząc w domu, a jedyne co nas ogranicza to myślenie, że dopiero z kimś to wyjście będzie miało wartość i będziemy czuć się komfortowo. Niestety, czasami dochodzimy do tego wniosku bardzo późno.

Oczywiście, uwielbiam dzielić się z kimś przemyśleniami na temat filmu, wystawy czy koncertu. Ale jeśli mam wybierać między zostaniem w domu, bo nikt nie może pójść ze mną vs pójściem i cieszeniem się we własnym towarzystwie to wybieram to drugie. Do tego samego zachęcam także Ciebie. Poza tym, jeśli masz poczucie, że w Twoim życiu nie ma osób z którymi chciałabyś wyjść, to pomyśl o tym, że pozostanie w domu na pewno tej sytuacji nie zmieni. Tym bardziej, jeśli wszyscy którzy mają podobną sytuację pozostaną w domu i nawet nie spróbują nikogo poznać.

 

Nie mam znajomych siedzę w domu? Koniec z tym!

No dobrze, wyobraźmy sobie, że już Cię przekonałam do wychodzenia na miasto. Jaki pierwszy krok zrobić?

Gorąco zachęcam Cię do zrobienia pierwszego kroku – nawet najmniejszego pod tytułem spaceru po parku z ulubioną kawą. A jeśli nie masz z kim wyjść na dwór, brakuje Ci ludzi i bardzo chcesz kogoś poznać, to skorzystaj z grup na Facebooku (jest np. „Podróżujące Cebule”), napisz z jakiego miasta jesteś i czy ktoś nie chciałby spędzić wspólnie czasu. Poznawanie ludzi w dzisiejszych czasach wydaje się trudne, ale z mojej perspektywy otwartość na to jest ogromna. Więc próbuj, nie czekaj aż ktoś Cię znajdzie na kanapie przed Netflixem.

Jeśli chcesz porozmawiać o swoich wyzwaniach i trudnościach w nawiązaniu nowych relacji – dowiedz się jak wygląda pierwsza sesja coachingowa i jak mogę Ci pomóc.