Kiedyś w jednym z artykułów przeczytałam, że będziemy zmieniać swoją profesję średnio co 7 lat.Może to oznaczać zmianę specjalizacji pozostając w tym samym obszarze (czyli np. jesteś testerem oprogramowania i stopniowo wchodzisz w rolę developera) lub bardziej radykalne zmiany jak praca w finansach i zmiana na posiadanie własnej kwiaciarni.

Każda z tych zmian wymaga od nas wyjścia ze strefy komfortu. Chociaż hasło brzmi bardzo coachingowo, to najlepiej opisuje co się z nami dzieje gdy podejmujemy się dużej zmiany. To zawsze duży stres i brak pewności co będzie jutro – czy obrana ścieżka nam się spodoba czy będziemy wracać do poprzedniej roli?

To, czego nigdy nie ominiesz w tym procesie, to praca ze swoimi wartościami i przekonaniami. Aby zrozumieć czego potrzebujemy i co jest dla nas najlepsze, najpierw musimy dobrze poznać samych siebie. Jako pierwszy etap zawsze polecam swoim klientom workbooka z ćwiczeniami, który przybliża ich do celu.

Przed podjęciem tej decyzji, przechodzimy pewien proces zmian. Jest grupa szczęśliwców, która wie czego chce i przechodzi do planowania swojej kariery/kolejnych kroków działania.I jest sporo większa grupa tych, którzy wiedzą, że nie chcą robić tego co robią, ale… nie wiedzą co chcieliby robić dalej.W takich sytuacjach często  zaczynamy czuć, że to co robimy nie sprawia nam już takiej satysfakcji. Męczymy się w bieżących zadaniach. Jednak nadal nie mamy pomysłu co innego moglibyśmy robić. Dla wielu osób jest to trudny okres w życiu. I trudny nie oznacza spędzenia dużej ilości czasu na analizie. Często towarzyszy mu smutek, złość na siebie i niezadowolenie, ponieważ mamy poczucie, że nie pasujemy już do miejsca w którym jesteśmy, a z drugiej strony nie wiemy co mamy dalej robić. Przedłużający się czas w tym poczuciu braku satysfakcji z życia, może prowadzić do stanów depresyjnych lub lękowych z którymi należy zwrócić się do specjalisty.

Aby ten stan niepewności jak najszybciej zakończyć, warto wesprzeć się konkretnymi narzędziami, które mogą Ci pomóc w odnalezieniu swojej ścieżki. Jednym z narzędzi jest punkt optymalnego działania stworzony przez Jima Collinsa. Narzędzie składa się z 3 pytań, których odpowiedzi mają doprowadzić Cię do wspólnego mianownika dla nich wszystkich. Celem jest dawanie jak największej liczby odpowiedzi, właśnie po to, aby łatwiej określić punkt wspólny.

Optymalny punkt wspólny

 

Oto 3 pytania:

☛ 1. Z czym dobrze sobie radzę?

Zastanów się jakie zadania wykonujesz z największą łatwością? Jeśli inni koledzy proszą Cię o pomoc, ponieważ nie potrafią sobie z czymś poradzić, to jakiego rodzaju zadania to są? Co robisz z lekkością? W jakim obszarze inne osoby uważają Ciebie za eksperta?

☛ 2. Za co ludzie będą gotowi mi płacić?

Odpowiadając na to pytanie,  warto pamiętać, że stwierdzenie „rób to co kochasz, a pieniądze same przyjdą” nie zawsze działa. Gdyby tak było, pewnie większość z nas spędzałaby czas tylko na podróżowaniu lub odpoczywała na kanapie. Znam wiele osób, które kochają pracę w fundacji lub wykonują robótki ręczne dla rodziny. Robią to po godzinach pracy z marzeniem aby zajmować się tym na etacie. Nie każda praca może przynieść pieniądze (tak jak działania pro bono), ale z dużą częścią to kwestia spieniężenia biznesu, który wykonujemy i otwartość na zwiększenie skali. Czym innym jest szycie dla rodziny, a czym innymi dla osób, których nie znamy. To drugie wymaga od nas wejścia nie tylko na większy poziom produkcji/ usługi, ale także radzenie sobie z księgowością, podatkami czy docelowo zarządzanie zespołem.

Dodatkowo, przed podjęciem decyzji o rezygnacji z bieżącej pracy, warto sprawdzić czy to co chcemy robić, przyniesie nam klientów, a w przypadku zmiany branży, czy znajdziemy pracę. Jeśli chodzi o biznes, warto porozmawiać ze znajomymi, sprawdzić lokalną konkurencję oraz zweryfikować jak ona sobie radzi na rynku. Idealnym rozwiązaniem w wielu przypadkach będzie postawienie prostej strony i sprawdzenie zainteresowania naszym produktem. W przypadku zmiany branży, najprostszym sposobem jest analiza ofert pracy – czy jest duży wybór, czy często się pojawiają. Drugim sposobem jest znalezienie osoby, która już pracuje w danym zawodzie i szczera rozmowa jak praca wygląda z jej perspektywy.

☛ 3. Do czego się urodziłem/am?

Jeśli skupisz się tylko na pierwszym pytaniu, możesz zacząć robić to, co odpowiada Twoim kompetencjom, ale nie daje Ci spełnienia. W rezultacie, przez pewien czas (albo całe życie) będziesz wykonywać pracę, która przychodzi Ci z łatwością, ale nie sprawia że czujesz w niej dużą satysfakcję.

Jak więc odpowiedzieć sobie na pytanie „do czego się urodziliśmy?”
✎ Każdego dnia wieczorem rób notatki z tego, jakie zadania sprawiały Ci największą radość, zadowolenie, satysfakcję w ciągu Twojego dnia. Wypisuj wszystko – od rzeczy drobnych, po duże projekty. Staraj się być w tym jak najbardziej precyzyjna i dokładna. Jestem pewna, że po kilku miesiącach zobaczysz schemat, który na pierwszy rzut oka nie był przez Ciebie widoczny.

Przeczytaj także:
Jak odnaleźć swoją drogę zawodową

oraz zawody przyszłości