Na swoim Instagramie często poruszanym tematem przez moje obserwatorki jest „pomysł na siebie”. Często zazdrościmy osobom w których jest determinacja do działania, wiedzą co chcą robić w swoim życiu i zmierzają w tym kierunku każdego dnia.
Mając pomysł na siebie w pewien sposób czujemy się spokojniejsi – możemy przestać szukać, a zacząć skupiać się na działaniu i celu.

Jednak wiele osób, które skupiają się na „pomyśle”, zaczyna popełniać błędy w jego postrzeganiu i podchodzeniu do niego.

Jakie to błędy?
1. Po pierwsze wiele osób zakłada, że musi znaleźć ten jeden jedyny pomysł na całe życie.
Czy wiesz, że średnio co 7 lat będziemy zmieniać swoją specjalizację? Między innymi wynika to z dynamiki rynku i potrzeb. W praktyce to nie zawsze będzie wielka zmiana z marketingu na finanse, ale np. w ramach marketingu z reklam offline przejdziesz na produkcje online.
Wiele osób gdy myśli o swojej profesji, robi to bardzo uważnie i z góry zakłada, że to „na zawsze”, a najlepiej co najmniej do emerytury.
Porzucając tą powagę, może być nam łatwiej zdystansować się od wyzwania. Zamiast myśleć co będę robić przez całe życie, zacznij myśleć „co chcę robić przez najbliższe 5  – 7 lat?”. Dzięki temu będziemy podchodzić do zadania z mniejszym stresem i napięciem.

2. Nie mamy pomysłu na siebie, ale rzucamy pracę.

Na swoich konsultacjach, często słyszę takie pytanie„Mam pracę, której nie znoszę i nie chcę w niej być, ale nie mam w ogóle pomysłu gdzie miałabym pójść i co robić. Co mam zrobić? Czy mogę już rzucić pracę?” Moja odpowiedź brzmi, że zawsze bezpieczniej tego nie robić. Jeśli sytuacja finansowa jest bezpieczna, tzn. mamy z czego się utrzymać przez kolejne 6 – 10 miesięcy, to nic złego się nie stanie. Gorzej jeśli zrezygnujemy, pieniądze skończą się po 2 miesiącach i zaczniemy szukać znowu pracy. Zamiast znaleźć tą najlepszą opcję, wybierzemy najszybciej i najłatwiej dostępną. Tym samym pogrążymy się w tym samym problemie. Najlepszym sposobem jest szukanie możliwości w trakcie pracowania w firmie. To daje nam poczucie bezpieczeństwa bez potrzeby nadmiernego spieszenia się.

3. Porównujemy się do innych.
Patrzysz na koleżankę z klasy maturalnej, która do matury nie wiedziała na jaki kierunek studiów iść, a dziś jest managerką w znanej firmie, z idealną ścieżką kariery i rozpoznawalnością. Zastanawiasz się jak to się stało i jak role mogły odwrócić się o 180 stopni.
Chociaż dużo mówimy o nieporównywaniu się, to nadal pokutuje w nas sposób wychowywania oparty na przeciwności – czyli Krysia dostała 5 a Ty tylko 4+? Porównywanie się pozostaje w nas do końca życia w większym lub mniejszym stopniu. I przy okazji ciągle zapominamy, że to co przyjmie obrazek niekoniecznie jest rzeczywistością.
Nie wiesz jak potoczyła się historia danej osoby, ile ją to kosztowało, jaką przeszła ścieżkę i czy jest szczęśliwa. Generalnie, chociaż myślimy że wiemy dużo o innych, to zazwyczaj jest kompletnie odwrotnie. Więc zachęcam Cię dziś do porównywania się do samej siebie – tej z wczoraj i sprzed roku. Ty wiesz najlepiej jak się rozwinęłaś i czego doświadczyłaś.

4. Zakładamy, że pomysł przyjdzie sam.
Dyson (twórca ogromnej ilości patentów i ten sam człowiek od suszarek i odkurzaczy), powiedział kiedyś, że na najlepsze pomysły wpada pod prysznicem i gdy odpoczywa. Jednak żeby tak się zadziało, wcześniej bardzo dużo nad nim pracuje, analizuje i się zastanawia. Pomysł po prostu pojawia się w różnych momentach. Jeśli założymy, że kiedyś się obudzimy z jakąś ideą tak po prostu, to możemy się niemiło zaskoczyć. Dlatego bardzo ważne jest aby działać – spotykać się z różnymi ludźmi, czytać książki, oglądać filmy – i ciągle się inspirować. Tutaj znajdziesz mój artykuł w którym pisałam o krokach do pomysłu na siebie.

Jeśli nadal zastanawiasz się nad tym, jaki kierunek wybrać, zachęcam Cię do skorzystania z workbooka, dzięki któremu lepiej zrozumiesz swoje wartości i potrzeby.
Dzięki coachingowi będziesz bardziej świadoma swojego potencjału i możliwości, a także odnajdziesz swój kierunek zawodowy.